Van Polaroid tot Instagram
25 jaar, zo lang bestaat het GO! ondertussen en dat wordt dit jaar uiteraard gevierd. Een leuke manier om 25 jaar in beeld te brengen, is de wedstrijd ‘de langste klasfoto’ op de speciale verjaardagswebsite vipviphoera.be.
Tussen de vele inzendingen vinden we ook enkele van onze VIP’s terug. We gaan samen met hen terug in de tijd. En wel helemaal, 'kijk mama, zonder handen' en zonder de trukendoos van Instagram.
“Naast mij (rood strikje, op de bovenste rij) staat de Duitse Marie Yvonne in de wit-blauwe trui. Zij zat een tijdje in onze klas en ik trok veel op met haar. Misschien is mijn liefde voor talen wel uit die vriendschap gegroeid?”
“Aan deze periode heb ik (op de voorste rij met groene trui en zwarte broek) heel fijne herinneringen. Ik was toen heel actief op school en speelde er basketbal, deed mee aan schoolvoorstellingen, maakte deel uit van de leerlingenraad, ...
Ik had een dikke boon voor de jongen die achter me staat op de foto. Als je goed kijkt, kan je zien dat hij neerzit op de rand van een stoel en daardoor veel kleiner lijkt. Hij was erg groot en zou normaal met kop en schouders boven de rest van de klas uitgestoken hebben. Hij hield zich vast aan de rugleuning van mijn stoel en was voortdurend aan mijn trui aan het trekken, waardoor ik in de lach schoot. Een klasfoto maken was altijd het ideale moment om lekker onnozel te doen en te zeveren. Elk excuus was goed om niet terug naar het klaslokaal te moeten. En ik herinner me goed dat we na het maken van deze foto héél lang getreuzeld hebben, met als gevolg een boze leraar die ons extra veel huiswerk gaf.”
“Ik herinner me dat deze foto werd genomen toen we net die week een maquette hadden gemaakt van de school. Een manier om wiskunde in de praktijk toe te passen. Ik (vooraan rechts met groene trui) had me bij het bouwen van de maquette vooral bezig gehouden met het berekenen van de juiste schaalgrootte van de gebouwen.”
"Ik vind dit zo'n grappige foto omdat juffrouw Marie-Rose, een zeer lieve juf, de enige is die glimlacht. De kleuters zijn stuk voor stuk moe en sip.”
“In het tweede leerjaar zat ik in de klas van meester Cuypers, een heel lieve man. Bijen, vliegen of spinnen die in de klas kwamen, gaf hij altijd buiten de vrijheid. Nooit sloeg hij er eentje dood. Dat vond ik geweldig van hem. Misschien ligt zijn houding wel aan de basis van het respect dat ik heb voor àlle levende wezens. Ook ik gun alle beestjes opnieuw hun vrijheid (lacht). Meester Cuypers leerde ons ook gedichtjes zoals ‘De spin Sebastiaan’ en ‘Het kleine hondje Oscar’. Het begon zo: ‘Het kleine hondje Oscar had vreselijk verdriet. Zijn oren waren veel te lang ....’ Weet iemand hoe dit verder gaat? Het antwoord mag opgestuurd worden naar info@mariona.be”.
De wedstrijd loopt door tot eind juni en ook jouw inzending is nog altijd heel erg welkom! Upload je foto op www.vipviphoera.be en maak kans op een taart voor 25 personen!