“Het betreft bovendien niet alleen een verschil in afkomst maar ook om een verschil in taal, in cultuur, in levensbeschouwing. We moeten vandaag dus niet langer discussiëren over de wenselijkheid van de multiculturele samenleving, die is gewoon een realiteit. Het sleutelwoord voor de samenleving van de toekomst is superdiversiteit. Dat dat niet altijd een evidentie is hebben we in 2015 ook wel mogen ondervinden. Schokkende gebeurtenissen zoals de vluchtelingencrisis zelf, of de terreuraanslagen die hebben de ‘traditionele’ samenleving wat op haar grondvesten doen daveren. En basiswaarden waarvan we al decennialang beweren dat ze universeel zijn die worden … of dreigen vandaag plots weer in vraag gesteld te worden."
Een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid
"Om de uitdagingen die deze evolutie naar superdiversiteit het hoofd te bieden moeten we allemaal de handen in elkaar slaan. Beleidsmakers, werkgevers, werknemers, middenveld en uiteraard ook ons onderwijs dat hier een voortrekkersrol in te spelen heeft. Ook een leraar kan anno 2016 niet verwachten dat zijn of haar leerlingen bij het binnengaan van de klas naast hun jas ook nog eens hun thuistaal, hun cultuur of een levensbeschouwing gewoon aan de kapstok in de gang hangen."
"De Franse schrijver-dichter, Robert Sabatier, zei ooit: ‘Het is een vergissing te denken dat je een dialoog krijgt als je twee monologen door elkaar weeft’. Het GO! heeft dit, jaren geleden al, goed begrepen, toen het ‘neutraliteit’ heel bewust heeft ingekleurd als ‘actief pluralisme’. Een samenleving die naam waardig vertrekt vanuit de gedachte dat we allemaal kinderen zijn van deze wereld en dat we dus voortdurend op elkaar zijn aangewezen. De oprechte interesse en de respectvolle aandacht voor de overtuiging en de cultuur van de ander zijn het cement van een echte ‘samen-leving’."
"Onze scholen kunnen op dat vlak een bevoorrechte plaats innemen, als spiegel van die samenleving. Zij zijn letterlijk en figuurlijk de speelplaatsen waar kinderen onbevangen en met open blik kunnen leren samenleven ongeacht hun afkomst, hun geaardheid, hun overtuiging."
"Toen ik minister werd, kende ik het GO! niet goed. Maar dat heeft ook zo zijn voordelen. Zo kon ik me onbevangen maar met mijn eigen achtergrond gooien in iets wat ik niet zo goed kende. Wat mij opviel bij mijn vele bezoeken sindsdien aan de scholen van het GO!, is hoe die traditie van openheid en dialoog in het GO! met trots uitgedragen wordt in dat gemeenschappelijk pedagogisch project. Ik zie het in de kritische mondigheid en het zelfvertrouwen van de leerlingen, ik zie het in het creatieve engagement van het personeel, ik zie het in het progressieve en verbindende beleid van de directies. Overal, van in Brussel tot op het platteland, verwijst elke directeur naar dat pedagogisch project. En telkens staat daarin het kind centraal. Iedereen wordt meegenomen. Het GO! staat voor een verhaal van kansen."
"Het GO! heeft een lange traditie in het omgaan met uitdagingen zoals diversiteit. Al van bij het ontstaan richt het zich expliciet tot elke jongere van welke sociaaleconomische achtergrond ook. Het is het net waar jongens en meisjes al heel snel samen les kregen. En de jarenlange opbouw, expertise en knowhow die er is vandaag komen uiteraard van pas bij het aanpakken van de huidige uitdagingen. Ook de grote slagkracht van de centrale inrichtende macht in combinatie met scholengroepen en een goede lokale verankering kan hierbij een hulp zijn."
