Theater Stap blikt positief terug op samenwerking met GO!

“We kunnen eindelijk terug een beetje dromen”

Theater Stap is ontstaan vanuit een artistieke motivatie van theatermaker Erik Wouters en musicus Flor Verschueren. Zij startten in 1984 een project op: ‘Theater met mentaal gehandicapten’ in De Brem, een school voor buitengewoon onderwijs. Sindsdien is de vzw alleen nog maar gegroeid en heeft het talloze voorstellingen, films en sinds kort de bekende tv-serie Tytgat Chocolat op haar naam staan.

“We zijn een theatergezelschap met professionele en artistieke ambities, maar dat maakt het verhaal niet compleet. We werken met mensen met een beperking waardoor je ook een sociale poot hebt. We hebben altijd gemerkt en gevoeld dat het artistieke en sociale aspect samen, het exclusieve van Stap en het inclusieve tegelijkertijd, dat dat voor scholen heel aantrekkelijk is.”

In het kader van GO! for life heeft Theater Stap verschillende scholen bezocht met een menukaart aan workshops. We laten Marc Bryssinck, artistiek directeur graag aan het woord.

Wat werd uit het aanbod (filmvertoning met/zonder duiding en workshops) het meest gekozen?

Marc: “Dat was heel divers. Wij hebben zoveel mogelijk geprobeerd om langs te gaan bij alle scholen die ernaar vroegen. Dit loopt trouwens in de maanden januari en februari nog door. Elke school kon à la carte kiezen wat ze wouden, naargelang hun interesse. Er is heel veel naar de films ‘Lord of the flies’ en ‘Downside up’ gekeken en ook de ontmoeting met de Stapspelers waren erg in trek.”

Hoe zijn de workshops verlopen?

Marc: “Goed. We hebben er al een stuk of 15 gegeven en het is nog niet gedaan. We zijn het gewend om workshops te geven. We doen dit al van meet af aan en we doen dat ook heel graag. Een workshop kan eenvoudig wat spelletjes inhouden die een theatraal inzicht of skills bevorderen. Soms geraak je niet verder dan wat concentratie, ruimtelijk bewustzijn en wat geheugen, maar af en toe geraak je wel verder en kunnen we scènes doen. Wanneer iemand bijvoorbeeld begint met een verhaal te vertellen, dan gaan we daarmee aan de slag. Het kan dan onverwacht een intimiteit krijgen, maar dit kan alleen in kleine groep.”

Hoe waren de reacties van de leerlingen?

Marc: “We hebben fijne reacties gehad. We hebben bijvoorbeeld ook een klasje gehad dat heel emotioneel was, met tranen, dat was heel intiem. Het fijne aan onze acteurs is ook dat ze makkelijk overkomen, je hoeft er geen bang van te hebben. Ze brengen een lichtheid en vrolijkheid mee, ze verbinden zich graag en dat gebeurt dan ook. Leerlingen smelten voor de vrolijkheid.”

Kan je misschien een leuke anekdote vertellen?

Marc: “Ik herinner mij een workshop in Geel in een turnzaal met twee keer 150 leerlingen, dat was zeer pittig en heel indrukwekkend. Geel was voor mij een openbaring omdat ik het zelf nog nooit had meegemaakt om ineens 300 leerlingen te zien. Oorspronkelijk hadden we ons voorgenomen om de grote groep van 300 leerlingen in kleinere groepjes op te delen, maar uiteindelijk beseften we dat het niet uit maakt of je nu met 70 of 150 mensen werkt, het blijft gigantisch veel. Daarom hebben we beslist om met 150 mensen tegelijkertijd te werken. Als je dan iets met stem, tempo en klappen doet en allemaal dezelfde partituur begint te improviseren is dat een walm van energie die je voelt. Het is niet dat je tot de diepte geraakt met zo’n grote groep, maar het was een sensatie. 150 gasten hun energie voelen en merken dat ze op een bepaalde manier toch zo geconcentreerd zijn dat je de stilte kunt hoorbaar maken is een heerlijk gevoel.”

Wat gaan jullie concreet doen met het geld dat de GO! scholen ingezameld hebben?

Marc: “We zijn ongelooflijk blij met het geld. Dankzij jullie hebben we een enorme stap gezet, dat geeft lucht en mogelijkheden. We zijn een theatergezelschap maar flirten ook graag met film. We zijn in de montagefase van een nieuwe kortfilm geïnspireerd op de Odyssee, maar er was geen geld meer om deze film professioneel af te leveren. We willen het geld dan gebruiken om deze film af te  werken zodat die naar filmfestivalletjes kan. Een ander voorbeeld waarvoor we het geld gaan gebruiken is voor onze nieuwe voorstelling, waarvoor we Steven De Bruyn gevraagd hebben, een geweldig getalenteerde mondharmonicaspeler. De mondharmonica heeft een beperkt register en het bleek al snel dat nog een extra muzikant onze mogelijkheden tot sfeerschepping enorm zou vergroten. Dat was iets wat we niet voorzien hadden qua budget en dus meteen een probleem vormde. Nu hebben we de mogelijkheid om meer muzikanten op het podium te zetten, wat ons artistiek product geweldig de hoogte in zal sturen. Dankzij het geld kunnen we opnieuw meer gaan inzetten op de kwaliteit en professionaliteit van de voorstelling. We kunnen eindelijk terug een beetje dromen.“

Hoe heb je de samenwerking met het GO! ervaren?

Marc: “Heel prettig. Wij voelen ons als een vis in het water bij het gemeenschapsonderwijs, bij onderwijs tout court. In de toekomst willen we samen blijven werken met het onderwijs. Dat is voor ons een belangrijk speerpunt. Het zou bijzonder spijtig zijn moest alles bedolven worden onder de games en smartphones. Het is fijn om naar theater te gaan en daar is onderwijs een bijzonder belangrijke partner voor, want de meeste jongeren doen dit alleen met school. In scholen kunnen we indruk maken die blijvend is.”

Dit initiatief kadert binnen het GO! Startegisch Plan (kwaliteitsvol onderwijs voor iedereen)