Hoe ze met een paar laarzen, een goedmaakhut, een kikkerpoel en het recht op eigen mening in GO! basisschool De Krekel en de Grasspriet de wereld duurzamer maken? Je leest het in dit interview met juf zedenleer Evi Ceulemans.
‘Samen leren samenleven’ is dé krachtlijn van het GO! onderwijs. In onze school, GO! basisschool De Krekel en de Grasspriet, willen wij elke dag samen bouwen aan het wonder dat kind heet. Dat betekent zorgen voor elkaar, voor de aarde en dit zit verweven in alles wat we doen. De groene schoolomgeving is een leer- en speelparadijs voor onze kinderen;
we hebben een moestuin, een kikkerpoel en een buitenklas, kinderen kunnen er zorgen voor geiten en konijnen.
Maar onze kinderen zorgen ook voor elkaar. Zo zijn er kinderen, onze Blossertjes (BLOS=Blij op School) die je op de speelplaats kan aanspreken, die ervoor zorgen dat iedereen zich goed voelt op school. Het jaarthema van dit schooljaar is ‘Elk kind telt’ waarbij we kinderrechten centraal stellen.
Elke maand zetten we een kinderrecht in de kijker en koppelen we er activiteiten aan. Dat begon al voor de start van het schooljaar. Elk kind kreeg een vlaggetje thuis en mocht met zijn ouders een paar workshops komen volgen rond kinderrechten. Zo konden ze bijvoorbeeld hun droomschool tekenen of een identiteitskaart maken. Op 1 september zijn we gestart met het kinderrechtenlied. Op 5 oktober, Saved by the bell, hadden we het over recht op onderwijs en lieten we kinderen een bel maken. Op die manier ga je sterk geïntegreerd werken, je koppelt er o.a.
techniek en muzische vorming aan. Met Sint-Maarten werd er speelgoed ingezameld voor het goede doel, ’t Klikt, een welzijnsorganisatie uit de buurt. Want we vinden het belangrijk om de wereld buiten de school te betrekken bij wat we doen. Of het recht op bescherming: elk kind van het zesde leerjaar is metie of petie van een kleuter. Samen organiseren wij dan een metie- en petieborrel voor alle kinderen van de school.
We deden mee aan de kinderrechtententoonstelling, georganiseerd door de gemeente Haaltert, en maakten een groot kunstwerk waarin tien kinderrechten verwerkt zijn. Op Kinderrechtendag maakten we een groot kinderrechtenboek. Ook acties zoals Vredeseilanden, de Damiaanactie, Dikketruiendag, Wereldwaterdag, … kan je koppelen aan een kinderrecht. Op het einde van het schooljaar willen we een groot Kinderrechtenfeest houden.
Als je het hen vraagt zullen ze zeggen: buiten in de speelweide, buiten picknicken en de buitenklas. Elk kind heeft hier een paar botjes staan. Ze kunnen zich echt uitleven: in de moestuin werken, in de bomen klimmen, buiten zijn. De natuur en kinderen, dat is toch iets bijzonder. Het brengt rust en verdraagzaamheid en dat willen we: respect voor de natuur en voor elkaar. Ik ben altijd verbaasd van de manier waarop kinderen ermee bezig zijn, hoe ze het oppikken. Als je ze warm weet te maken, zijn ze ontzettend gemotiveerd. Met Dikketruiendag geven we les zonder smartbord of computer, is het eigenlijk terug ‘old school’. Ze vinden dat niet erg.
Onlangs kwam de regionale televisie filmen. Als ik dan hoor hoe jonge kinderen uitleggen waarom iedereen recht heeft op onderwijs, dan vind ik dit pakkend. Vanmorgen zei een jongen uit het eerste leerjaar: we moeten iets doen, want we zijn de aarde ziek aan het maken. Ja, dat doet me iets.
— Evi Ceulemans juf zedenleer GO! basisschool De Krekel & De Grasspriet
We willen heel graag een Kinderrechtenschool worden. Daar zijn we nu volop mee bezig. Ons volgende project is een goedmaakhut, zodat kinderen zelf ruzies en conflicten kunnen uitpraten en oplossen. We willen, samen met de kinderen, een eenvoudig stappenplan uittekenen: eerst tot rust komen, elkaar laten uitpraten, er eventueel iemand
bijhalen om te bemiddelen,… Maar we laten het hen wel zelf doen. We geven kinderen verantwoordelijkheid.
Kinderen gaan die hut ook zelf ontwerpen. Iedereen uit de lagere school mag een plan maken en dan houden we een verkiezing voor het leukste ontwerp. Het is belangrijk
dat kinderen kunnen participeren en hun mening uiten. Een vleermuizenkastje staat ook op de planning. En binnenkort hangt er hier een mezenhuisje dat verbonden is met een computer. De kinderen gaan de gegevens doorsturen naar het Museum voor Natuurwetenschappen in Brussel. Dat is dan oog hebben voor dieren, voor de aarde, samenwerken, techniek… je werkt aan heel veel dingen tegelijk.
Het is de moeite waard om je energie in een project te stoppen, het rendeert. Als je die dingen als een rode draad door je schooljaar kan laten lopen, zie ik het niet als iets dat bovenop de andere taken komt. Je ziet heel snel leerstof en activiteiten die je eraan kan koppelen. Uitgaande van de manier waarop wij werken, kan ik zeggen: je krijgt blije en gemotiveerde kinderen die graag leren, die zelf conflicten kunnen oplossen, die hun eigen mening kunnen verwoorden zonder iemand te kwetsen. Kinderen die zonder oogkleppen met een wijde blik naar de wereld kijken, die veel aankunnen en stevig in het leven staan. Dat willen we allemaal toch, niet?
Interview uit Punt, magazine voor juffen en meesters, www.djapo.be