dinsdag 26 januari 2016
GO-2016-96.jpg

Vlaamse Scholieren Koepel aan het woord

Samen​ leren kijken door scholierenogen

Lora Hasenbroekx en Noehaïla Akhrourouch vinden van zichzelf dat ze erg op elkaar lijken. Ze volgen allebei les in een GO! school in Brussel, ze willen allebei later verder studeren, hun mama’s zijn hun grootste supporters en zowel de ouders van Noehaïla als die van Lora zijn geboren in een ander land. Veel gelijkenissen dus, maar toch vermoeden ze dat naar de buitenwereld vooral 1 verschil duidelijk is: Noehaïla is moslima en Lora niet.

‘Samen leren samenleven’ was nog nooit zo actueel: nog nooit zaten er zo veel verschillende nationaliteiten bij elkaar in de klas en nog nooit spraken zo weinig leerlingen thuis Nederlands. Bovendien heeft 1 op 3 Vlaamse jongeren een negatief beeld van moslims en vindt 1 op de 4 moslimjongeren geweld tegen homo’s verantwoord. Als wij het over diversiteit hebben gaat het voor ons niet enkel over verschillen op religieus of cultureel vlak, maar dat is helaas wel de vorm van diversiteit die het meest negatief aan bod komt in de actualiteit.

Noehaïla:

"Ik woon in Molenbeek, daar is het de normaalste zaak van de wereld dat er verschillende culturen naast elkaar wonen. Nochtans als ik met buitenstaanders praat denken die net dat die verschillende culturen bij elkaar in Molenbeek de problemen opleveren. Ik ben zelf Marokkaanse, mijn buren zijn een Vlaams bejaard koppel en mijn overburen zijn een Italiaanse gezin. En toch voelt onze straat aan als een kleine familie. Dat samenleven met verschillende culturen is in onze straat dus geen doel, maar gewoon de realiteit, dat gaat daar vanzelf. Maar op school gaat dat allemaal precies wat moeilijker. Als ik heel eerlijk ben, heb ik voorlopig in mijn straat al meer geleerd over ‘samen leren samenleven’ dan op school zelf."

Lora:

"De school is de plek zijn waar wij wekelijks meer dan 30 uur doorbrengen. Volgens ons dus de ideale plek om ons te leren omgaan met diversiteit. Maar veel scholen laten voorlopig nog veel kansen liggen. In mijn klas is bijna 3 op 4 van mijn klasgenoten Moslim, op de dag van het Offerfeest zijn zij dus allemaal afwezig. Maar we mogen er de dag nadien niets van vragen aan elkaar tijdens de lessen, terwijl ik net graag met hen zou willen uitwisselen. Gemiste kans! Na de aanslagen in Parijs hebben we wel in bijna elke les over mogen uitwisselen, wat super was, maar waarom mag dat dan ook niet bij leuke momenten zoals feestdagen?"

Op diversiteit ligt soms nog een taboe: leerkrachten én leerlingen durven er vaak niet over praten uit schrik om ‘verkeerde dingen’ te zeggen of om in ‘foute discussies’ te belanden. Daarom is het net zo belangrijk dat de school en de leerkrachten kansen grijpen en voor een veilig kader zorgen om er toch met elkaar over in dialoog te kunnen gaan binnen de klas. Er zijn zeker al scholen die het goed en positief aanpakken, maar volgens ons kan daar nog veel verder in gegaan worden. Leerlingen vinden het belangrijk dat ze inspraak krijgen als er beslissingen worden genomen, maar weten ook dat ze dan zelf verantwoordelijkheid dragen. Ook wij moeten open staan voor diversiteit en hopen daarvoor op hulp van leerkrachten en van de school om ons ermee te leren omgaan. Wij zijn blij dat scholen daarvoor zullen kunnen rekenen op het GO! voor ondersteuning.

Werken aan diversiteit op school moet volgens leerlingen niet per se moeilijk zijn. Ze geven scholen daarom graag nog 3 concrete tips mee:

  1. Behandel ons niet op basis van onze verschillen, maar net op basis van de dingen die we gelijk hebben. Dan worden we niet altijd met onze neus op die verschillen gedrukt
  2. Praat niet enkel over diversiteit na een aanslag, maar laat onze verschillen ook informeel en positief aan bod komen.
  3. Laat leerlingen van verschillende klassen, richtingen, onderwijsvormen en achtergronden elkaar op school ontmoeten en ideeën en ervaringen uitwisselen.

Lees het volgende artikel

Ontvang het "Helemaal GO!"-magazine in je mailbox.

Laden...