dinsdag 27 februari 2024
Hybride Leren In GOTAK

Leren op de beste plek

Naar school gaan. Dan denk je steevast aan een schoolgebouw, schoolbanken, en een soort van speelplaats. En je hoort er ook nog wel het geluid van de schoolbel bij. Maar leren kan ook op andere plekken dan op school. Annick Haesaerts, beleidsondersteuner Onderwijs-Arbeidsmarkt op de centrale diensten van het GO! helpt scholen bij hun zoektocht naar plekken buiten de school waar leerlingen anders leren. Een vorm van leren die voor deze leerlingen beter werkt en de brug slaat naar de arbeidsmarkt die nood heeft aan geschikte arbeidskrachten. Ze maakte een paar reportages die we verspreid over enkele edities van de GO! nieuwsbrief brengen. Vandaag het verhaal van 'the friendship with benefits' tussen GO! technisch atheneum Kapellen-Stabroek - (GOTAK) en Woonzorgcentrum Monnikenhof in Berendrecht.

Woonzorgcentrum (wzc) Monnikenhof in Berendrecht kampt met een tekort aan instroom van zorgpersoneel. Annick Haesaerts, beleidsondersteuner Onderwijs-Arbeidsmarkt op de centrale diensten van het GO!, zocht een match binnen de GO! scholen en kwam uit bij Eddy Marchand, directeur van GOTAK Kapellen. Hij was direct enthousiast en zag een opportuniteit voor zijn nieuwe studierichting Assistentie wonen, zorg en welzijn in de vestiging in Stabroek. Voor de opstart konden zij rekenen op het netwerk en de ondersteunende expertise van beleid & belangenbehartiging (onderwijs-arbeidsmarkt) van de centrale diensten van het GO!.

Annick Haesaerts: “Wzc Monnikenhof is een interessante partner voor GOTAK omdat het zowel een woonzorgcentrum, als een dagverblijf, serviceflats, een dienstencentrum, een strijkatelier en dienstverlening voor gezinszorg en poetshulp onder één dak huisvest. De school en het woonzorgcentrum gingen echter zonder subsidies aan de slag, anders dan de duo’s in het project zorgplekleren van de provincie Antwerpen (die later aan bod komen, nvdr).

In een eerste fase kwam Elke Sanglier, de buurtzorgmanager van wzc Monnikenhof naar de school om haar woonzorgcentrum voor te stellen, kennis te maken met leerkrachten en leerlingen en afspraken te maken rond de leefregels in Monnikenhof. Daarop ging het leerkachtenteam naar Berendrecht om daar kennis te maken met het zorgkorps, het centrum en de infrastructuur. Ze kregen een hele verdieping ter beschikking om hun lessen vorm te geven en hun leerplandoelstellingen te realiseren tússen de bewoners.

Joni Lenaerts en Saskia Vanhooydonck zijn twee zijinstromers met jaren ervaring in de zorgsector. Zij zetten samen met collega Valerie Philipsen de schouders onder dit ambitieuze project, die ze opstartten met 14 leerlingen van het 5e jaar Assistentie wonen, zorg en welzijn. De leerlingen hebben op maandag en woensdag les in het woonzorgcentrum. Oorspronkelijk hadden ze de volledige verdieping voor zichzelf, maar ondertussen wonen er ook enkele bewoners en is er continu zorgpersoneel aanwezig.

Joni: “Het valt wel eens voor dat er een verwarde bewoner mee in de les zit of een andere bewoner het lokaal komt binnenvallen omdat hij de weg kwijt is. Leerlingen helpen dan heel graag de mensen terug naar hun kamer of ruimte waar ze willen zijn. Leerlingen zijn dit ondertussen gewoon en vinden dit best aangenaam. Ze hebben de juiste attitude ontwikkeld om hiermee om te gaan. Ook het zorgpersoneel en de klusjesman komen geregeld over de klasvloer.

Joni en Saskia zijn enthousiast en ervaren heel wat voordelen bij het integreren van (een deel van) de opleiding op de werkvloer. Ze hebben bijvoorbeeld hard gewerkt aan verbinding: verbinden van leerlingen met de bewoners, de doelgroep van hun opleiding.

Saskia: “Leerlingen gaan vaak eerst een praatje maken met de bewoners alvorens naar het leslokaal te komen, of kletsen en lachen met hen tijdens de pauze. Zij kennen de bewoners en omgekeerd. Contact en communicatie zijn enorm belangrijk en dat kan je niet aanleren op school: poppen spreken niet en werken ook niet mee.

Deze werkvorm neemt de angsten van leerlingen weg en de leerkrachten zien hen week na week groeien. Ze leren in dialoog gaan met de zorgvrager en vertonen veel minder schroom in omgang met hun omgeving.

Joni: “Door deze directe, interactieve vorm van leren verdwijnt voor de leerlingen bovendien heel snel het nogal negatieve beeld dat vaak met woon-zorgcentra verbonden is. Leerlingen kunnen immers echt ‘achter de gevel’ van het centrum kijken en zien zo de realiteit, de reële werklast, de verschillende jobs en taken en voorál de mensen die er wonen. Ze pikken snel zaken op en leren spontaan op de werkvloer. Ze kunnen meteen inspelen op situaties omdat die zich voortdurend in hun omgeving op een natuurlijke wijze voordoen. Ze verwerven al doende meer inzicht. Zo krijgen ze bovendien ook sneller door of dit soort werk echt wel hun ding is.

Joni en Saskia geven ook aan dat ook de extra ruimte hier een pluspunt vormt. “Je hebt veel meer ruimte om je leerlingen te verspreiden en te laten oefenen. Het gaat vlotter, intenser. En er is ter plekke een schat aan didactisch materiaal voor handen: rolstoelen, naaldcontainers, linnencontainers, een lift, …. Ze hoeven dit maar te nemen en weer op te bergen. De leermogelijkheden zijn zoveel groter dan op school. De leerlingen worden bij alles veel nauwer betrokken (bij het ontbijt, het middageten, de ontspanningsactiviteiten, ….) en doen dit duidelijk graag. Het werkt beter en makkelijker dan welk handboek ook. 10 van de 14 leerlingen liepen hier hun eerste stage. De andere 4 kwamen in de context van kinderbegeleiding terecht. De volgende keer wordt er gewisseld.”

Binnenkort kunnen leerlingen ook korte opleidingssessies van het Zorgbedrijf volgen. Dat gebeurt via een gsm van de instelling die ze ter beschikking krijgen, zoals ook voorzien is voor het eigen personeel. Leerlingen zullen op die manier ook getraind worden op levenslang leren.

Eddy Marchand: “De leerkrachten geven wel aan dat het een zwaar traject is en niet altijd makkelijk. Maar de voldoening is des te groter. Ze schrijven mooie trajecten en bereiken meer. Het daagt hen weliswaar uit, maar net daarom vinden ze het ook veel interessanter en fijner. Een aanrader voor iedereen die in de zorg les geeft.”

Ook de leerlingen ervaren de voordelen van dit project: ze leren op een spontane, natuurlijke manier en pikken daardoor veel makkelijker nieuwe dingen op. Ze zien veel duidelijker het belang van bepaalde opdrachten in en ondervinden rechtstreeks hoe waardevol hun inbreng is voor de  bewoners, de mensen voor wie ze het tenslotte allemaal doen. Eenzelfde opdracht op school voelt veel kunstmatiger aan. Nu zijn ze veel beter voorbereid op de stages en weten ze ook wat er van hen verlangd wordt. De sfeer op de werkleerplek is heel open, het contact met het zorg- en ondersteunend personeel én met bewoners en bezoekers is hartelijk. De omgeving is landelijk en brengt ook rust.

Meer informatie

Wie vragen heeft, meer informatie wil of zelf graag een samenwerking wil opstarten kan terecht bij Annick Haesaerts (0492 34 60 20 – annick.haesaerts@g-o.be )

Wie zich verder wil verdiepen in hybride leervormen kan terecht op deze website.

.

GO! nieuwsbrief